مقالات فیروز دنتال

بازوی یونیت دندانپزشکی چیست؟

بازوی یونیت دندانپزشکی | تجهیزات دندانپزشکی فیروز دنتال

بازوی یونیت دندانپزشکی و همه قطعاتی که روی آن قرار دارند دارای ویژگی ها و کارایی خاص خودشان هستند. یونیت دندانپزشکی را می توان مهم ترین وسیله در کلینیک یا مطب دندانپزشکی دانست. این وسیله تنها یک صندلی نیست که بیمار در طی درمان روی آن می نشیند. بلکه این صندلی دارای تجهیزات بسیاری است که دندان پزشک به آنها نیاز دارد. یکی از بخش های یونیت بازوی آن است. مهم ترین بخشی که به بازو متصل می شود چراغ است. چراغ یکی از اصلی ترین ابزارهای کار دندان پزشک محسوب می شود. مهم است که جای آن درست باشد تا در روند درمان دچار مشکل نشود. در ادامه درباره بازوی یونیت و کاربردهای آن اطلاعات بیشتری آورده شده است.

اجزای مختلف یونیت دندانپزشکی

اجزای مختلف یونیت دندانپزشکی

بازوی یونیت دندانپزشکی و چراغ، کاسه کراشوار و دوش، میز کنسول دندان پزشک و دستیار، دستگاه ساکشن و صندلی را می توان از اجزای یونیت دندانپزشکی دانست. البته یک یونیت دارای بخش های مختلفی است که هر کدام از آنها کاربرد خودشان را دارند و در صورت خراب شدن می توانند روند درمان را مختل کنند. انواع یونیت ها پایه و بازوهایی دارند که از قطعات اصلی یونیت به شمار می روند. تعداد زیادی از ابزارها و تجهیزات دندانپزشکی به این بخش ها اتصال دارند. به همین علت هم کیفیت و تحمل وزن آنها اهمیت زیادی پیدا می کند. حفظ تعادل و همچنین نداشتن لرزش از مهم ترین ویژگی های این بخش ها هستند.

بازوی یونیت دندانپزشکی را به نام آرم نیز می شناسند. بازوها معمولاً دارای سه قسمت اولیه، ثانویه و سوم هستند. این بخش سوم بازو است که در اثر استفاده آسیب می بیند و خراب می شود. مهم است که دندان پزشک در حین استفاده از بازو به این بخش اهمیت دهد تا از خراب شدن زودهنگام آن پیشگیری کند.  

بازوی یونیت دندانپزشکی چیست؟

بازوی یونیت دندانپزشکی چیست؟

بازوی یونیت دندانپزشکی بخشی بازومانند است که در یونیت دندانپزشکی نقش مهمی را بر عهده دارد. بسیار از قطعات یونیت روی این بازو جای می گیرند که به صورت افقی نصب می شود. از مهم ترین قطعاتی که روی این بازو قابل نصب است چراغ یونیت است. از موارد مهمی که درباره این بازو باید به آن توجه شود جایی است که روی یونیت قرار می گیرد. البته استقامت آن نیز مهم است و باید طور طراحی و محاسبه شود که بدون لرزش کار کند و تعادل داشته باشد.

این بازو باید بتواند با کمترین وزن ممکن در مکان خودش مستقر شود. وزن سبک و مقاومت بالای فلز آلومینیوم موجب شده است که برای ساخت بازو از آن استفاده شود. بازو به صورت عمودی به یونیت متصل می شود و دارای مفصل بندی است. این مفصل بندی به شکل دو یا سه شکن است. شکن ها امکان جا به جایی بهتر و تنظیم چراغ را ایجاد می کنند. با کمک این شکن ها روی بازوی یونیت دندانپزشکی دندان پزشک می تواند چراغ را دقیقاً مطابق با دهان بیمار تنظیم کند.

نوری که از چراغ بر روی دهان بیمار تابیده می شود به طور تقریبی اندازه مشخصی دارد و به شکل یک مستطیل 15 در 10 سانتی متری است. ولتاژ چراغ یونیت دی سی است و مجهز به یک کلید خاموش و روشن نیز هست. حتی امکان تغییر شدت نور هم وجود دارد. کنترل نور چراغ یونیت با دکمه های روی میز دندان پزشک و دستیار او وجود دارد نیز امکان پذیر است.

کاربرد چراغ یونیت دندانپزشکی

مهم ترین کارکرد بازوی یونیت دندانپزشکی تنظیم چراغ یونیت دندانپزشکی است. چراغ نور مورد لازم برای درمان را در اختیار دندان پزشک می گذارد. نور باید متمرکز باشد و اندازه آن از دهان بیمار مهم است. دندان پزشک با نور مناسب می تواند دقت بیشتری را در حین درمان خرج کند. شدت نوری که به دهان بیمار تابانده می شود به طور معمول میان 8000 تا 24000 لوکس قابل تنظیم است.

دکمه هایی برای روشن و خاموش کردن و تغییر شدت نور روی بازو وجود دارند. البته این دکمه ها را می توان روی میز کنسول یا میز دستیار نیز یافت. محیط نور تابیده شده باید به شکلی باشد که همه فضای دهان را بپوشاند. چراغ های جدید که در یونیت ها کار گذاشته می شوند به اندازه 50 هزار لوکس تابش مستقیم خطی دارند. برای کنترل عفونت از حسگرهایی برای خاموش و روشن کردن چراغ ها استفاده می کنند. در یونیت های قدیمی از لامپ های هالوژن استفاده می کردند.

در زمان عوض کردن لامپ های هالوژن باید مواظب این که دست ها به حباب ها برخورد نکنند بود. زیرا پوشش کوارتزی لامپ سدیم روی دست را به خود می گیرد که همین مسئله موجب کاهش عمر لامپ ها می شد. اما امروزه تکنولوژی های جدید را در نورها به کار می برند و کیفیت بالاتری دارند.    

تقسیم بندی بازوی یونیت دندانپزشکی

تقسیم بندی بازوی یونیت دندانپزشکی

بازوی یونیت دندانپزشکی را می توان به دو دسته زیر تقسیم کرد:

  • بازوهایی که در دسته نخست جای می گیرند، با به کار بردن نیروی کشسانی فنر فعالیت می کنند. آنها برای به تعادل رسیدن خود از وزنی که به بازوی چراغ وارد می آید استفاده می کنند. می توان گفت که این بازوها سلف بالانس هستند.
  • بازوهای دسته دوم به شکل پنوماتیک اند. یعنی دکمه ای روی دستگیره تابلت قرار دارد که برای آزاد شدن بازو آن را فعال یا غیر فعال می کند. با استفاده از آن می توان تابلت را در جهتی که لازم است تغییر داد.

هر یک از انواع بازوی یونیت دندانپزشکی دارای معایب یا مزایایی هستند. ممکن است بازوی پنوماتیک در اثر نبود باد شل شود و پایین بیاید. ولی بازویی که به صورت کشسانی و با نیروی فنر کار می کند، نیازی به وجود باد ندارد. در این حالت نیروی فنر است که آن را نگه می دارد و قابل تنظیم هم هست. مقدار کشسانی فنر تنظیم و رگلاژ می شود و برای مثال می تواند تا یک کیلوگرم وزن را تحمل کند. قفل پنوماتیک روی بازوهای تابلت وجود دارد و بازوهای چراغ به طور معمول با همان نیروی فنر کار می کنند.   

کاربرد بازوی یونیت دندانپزشکی

بازوی یونیت دندانپزشکی همان طور که اشاره کردیم دارای مفصل بندی است که کمک می کند دندان پزشک بتواند چراغ را به راحتی با دهان بیمار تنظیم کند. این مفصل بندی امکان جا به جا کردن هد چراغ را در جهت های گوناگون و متناسب با دهان بیمار ارائه می دهد. مقطع بازوهای یونیت به شکل های مربع، مستطیل یا گرد هستند. ممکن است با گردگیر یا به شکل ساده روی مفصل ها نصب شوند. چراغ یونیت عنصری بسیار مهم در امور دندانپزشکی تلقی می شود و بدون آن دندان پزشک نمی تواند کاری از پیش ببرد. تنظیم آن نیز اهمیت بسیاری دارد.

مقدار نور مورد نیاز برای کار دندان پزشک را چراغی که روی یونیت نصب می شود تأمین می کند. رنگ و جنس نور هم مهم است. نور زرد موجب خسته شدن چشم دندان پزشک می شود. رنگ و جنس نور به طور معمول باید سفید، سرد و بی سایه باشد. ضمن این که باید در برابر آب مقاومت داشته باشد. چراغ را می توان یکی از مهم ترین بخش های قطعات یونیت دندانپزشکی دانست.

تنظیم ارتفاع بازوی یونیت دندانپزشکی

مکانیسم بازوی یونیت دندانپزشکی می تواند به صورت فنر فشرده یا پنوماتیک باشد. بعد از مدتی استفاده از این بازوها ممکن است از حالت رگلاژ خودشان بیرون بیایند. به طور مثال، لازم است که ارتفاع بازوها پایین یا بالا برود. ممکن است به هم خوردن یا تنظیم ارتفاع در اثر گذاشتن یک جسم سنگین روی سینی اتفاق بیفتد. در این صورت لازم است که ارتفاع بازو دوباره متناسب با کارکرد آن تنظیم شود.

برای این کار به طور معمول از یک آچار آلن استفاده می کنند. می توان با آن پیچ آلن دار که به انتهای فنر بازوی تابلت متصل است کار رگلاژ را انجام داد. در صورتی که بازو پایین آمده باشد، می توان با سفت کردن این پیچ بازو را بالاتر برد. اگر بازو بالا رفته باشد، می توان با شل کردن پیچ آن را به سمت پایین هدایت و تنظیم کرد.  مقدار وزنی که بازوی یونیت دندانپزشکی تحمل می کند در تنظیم ارتفاع آن اهمیت زیادی دارد. در واقع، اندازه مناسب با توجه به وزنی که تحمل می کند در نظر گرفته می شود.

سخن پایانی

بازوی یونیت دندانپزشکی بخشی است که به یونیت وصل می شود و چراغ به آن متصل است. چراغ یکی از مهم ترین قسمت های یک یونیت است و نبود و خراب شدن آن می تواند کار دندان پزشک را با اختلال مواجه کند. جنس و نوع بازوی یونیت هم مهم است. زیرا در صورت شل شدن نمی تواند نور مناسب را به دهان بیمار بتاباند تا دندان پزشک بتواند در طی درمان از آن استفاده کند. مقدار وزنی که بازو تحمل می کند هم از اهمیت برخوردار است.

از آنجا که این بازوها به طور معمول دارای مفصل بندی هستند، باید برای جا به جا کردن بازو از این مفاصل استفاده شود. می توانند قابلیت نصب به صورت کوتاه یا بلند را داشته باشند. اکثر بازوها روی همه یونیت های دندانپزشکی قابل نصب هستند و دارای اندازه استانداردند. این بازوها به طور معمول دارای مفصل بندی دو تا سه تایی هستند.  

اگر از مطالعه این مطلب لذت بردید، می توانید آن را در شبکه های اجتماعی خود به اشتراک بگذارید تا دوستان شما نیز از آن بهره ببرند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *